این سئو الی است که اکثر نوجوانان و جوانان از بزرگترهای خود پرسش می نمایند.
جواب همه مشخص است نمیدانم.
مشکل کجاست و چیست ؟
آیا نباید ما بزرگترها به کوچکتر هایمان جواب درست و قانع کننده ای بدهیم.
اکثر جوانان ما در دانشگاههای معتبر در حال تحصیل بوده یا فارغ التحصیل گشته اند.
استاد دانشگاه- دکتر –پرفسو- قهرمان ملی- پژوهشگر- مدیران عالی رتبه- قاریان و
هنرمندان زبده شده اند. اما هنوز هم نمیدانند چرا این شهرستان با داشتن این همه استعداد بالقوه و
یکی از ستونهای فرهنگی و نظامی د رزمان جنگ بوده و در مقابل تهاجمات فرهنگی و نظامی با
اقتدار کامل از مرز و بوم اسلامی با اهدای هزاران شهید و جانباز و ایثار گر هنوز هم نمیدانند.
چرا باید شهرستان شهید پرورشان یک نما ینده مستقل نداشته باشد.
وقتی شهرت و آوازه تاریخ تمدن باستانی و فرش آهنین تکاب در کشورهای اروپائی و آسیائی
زبانزد عام و خاص می شود. وقتی در آنسوی مرزها پرفسورهای تکابی پا به پای انیشتین ها
به نظریه پردازی مشغول هستند. و وقتی کتابهای علم فلاسفه و علوم منطق دکتر هایمان
توسط ایرانیان و جهانیان مطالعه و مورد مقبول دانش پژو هان در عرصه علوم دانشگاهی میگردد.
وقتی هنرخط تکابیها در کشور توسط اساتید تکابی در دانشگاهها به دانش آمو خته گان
تدریس می شود. و وقتی هنر ورزش تکابیها در رشته های مختلف در کشتی- کونگ فو و
کیک بوکس- فوتبال و فوتسال بانوان و .... صاحب رتبه بین المللی می شود.
آیا شهرستان تکاب با تخت سلیمان – معادن طلا – منابع عظیم زیر زمینی – و سنگهای گرانیت
زنان روستائی زحمت کش- مردان قوی پنجه کشاورز- معلمین با فرهنگ – ومردم ترک وکرد
غیورش که سالها با اتحاد و یکدلی موجبات این همه افتخار این شهر بوده اند و در مقابل تهاجم
فرهنگی و نظامی ایستاده و پایداری کرده اند.
سئوال اینجاست چه کسی می خواهد رنگ یکدلی را از ما بگیرد.
چه کسی میخواهد در این شهر دو رنگی باشد.
چه کسی میخواهد ما از دل خودمان نماینده مستقل نداشته باشیم
انشاءاله تمامی افراد حقیقی وحقوقی بالا خص
دستگاههای نظارتی با دیده و نگرشی مثبت
نسبت به محقق شدن این امر گامی موثر
بردارند. امیر رضوانی
نظرات شما عزیزان: