تا بپیوندد به دریا کوه را تنها گذاشت رود رفت اما مسیر رفتنش را جا نگذاشت ، هیچ وصلی بی جدایی نیست این را گفت و رود دیده دریا کرد و سر بر دامن صحرا گذاشت ، هر که ویران کرد ویران شد در این آتش سرا هیزم اول پایه ی سوزاندن خود را گذاشت ، اعتبار سربلندی در فروتن بودن است چشمه شد فواره وقتی بر سر خود پا گذاشت ، موج راز سر به مهری را به دنیا گفت و رفت با صدف هایی که بین ساحل و دریا گذاشت .
نظرات شما عزیزان: